Proces zakupu w Hiszpanii nie jest tak silnie uregulowany jak we Francji. Kupujący w Hiszpanii ma znacznie mniej praw niż we Francji. Dlatego w tym artykule wyjaśniamy 5 głównych różnic między zakupem nieruchomości we Francji i w Hiszpanii.
1. Ograniczona rola notariusza w Hiszpanii
We Francji zwyczajowo notariusz pełni szeroko zakrojoną rolę kontrolną i doradczą przy zakupie i sprzedaży nieruchomości. Notariusz weryfikuje pochodzenie tytułu własności i zapewnia bezpieczeństwo prawne zarówno kupującemu, jak i sprzedającemu.
W Hiszpanii notariusz ma ograniczoną funkcję kontrolną i nie udziela porad. Ponadto notariusz nie zajmuje się automatycznie przechowywaniem depozytów na rachunku powierniczym. W Hiszpanii rola prawnika w dużej mierze przejmuje funkcje notariusza. Nasz zespół prawników pomaga w kontroli prawnej nieruchomości, przygotowaniu kompromisu i wszystkich niezbędnych formalnościach związanych z transakcją.
2. Brak okresu na ochłonięcie w Hiszpanii
We Francji konsumentowi przysługuje 10-dniowy okres na odstąpienie od umowy po jej podpisaniu. W ciągu tego 10-dniowego okresu możesz anulować zakup bez podania przyczyny, a depozyt zostanie zwrócony.
W Hiszpanii jest to Okres 10 dni nie istnieje. Po podpisaniu umowy kupna i wpłaceniu depozytu w wysokości 10% (w przeciwieństwie do zwykłego 5% we Francji), zakup staje się wiążący. Jeśli anulujesz zakup, nie masz prawa do zwrotu depozytu. Należy również wiedzieć, że warunek zawieszający uzyskania pożyczki nie jest powszechny do uwzględnienia w umowie zakupu.
3. Niegwarantowana blokada depozytów w Hiszpanii
We Francji agent nieruchomości nie może żądać depozytu po zaakceptowaniu oferty. Depozyt w wysokości 5% lub 10%, przy opłacaniu umowy kupna, jest przechowywany w depozycie przez agenta lub notariusza.
W Hiszpanii po zaakceptowaniu oferty sporządzana jest umowa rezerwacyjna. W zależności od ceny zakupu wpłaca się od 1 500 do 11 000 euro na konto agenta. Należy zastrzec, że depozyt podlega zwrotowi. W przypadku umowy rezerwacyjnej korzystasz z opcji i wycofujesz nieruchomość z rynku na określony czas. W tym okresie rezerwacji możemy przeprowadzić wszystkie kontrole nieruchomości.
Ważne jest, aby wiedzieć, że Sprzedawcy w Hiszpanii mają możliwość otrzymania depozytu 10% na swoje konto osobiste.. Dlatego tak ważna jest współpraca z prawnikiem, aby depozyt mógł zostać przeniesiony na rachunek powierniczy.
4. Wyższe podatki transferowe w Hiszpanii
W większości francuskich departamentów do ceny zakupu należy doliczyć podatek w maksymalnej wysokości 5,80%. Podatki te obejmują podatek departamentalny (do 4,50%), podatek miejski (1,20%), zaliczkę na koszty podstawowe i windykacyjne (2,37% od podatku departamentalnego) oraz opłatę rejestracyjną (0,10%). W przypadku zakupu poza planem lub nowej konstrukcji, płacisz 20% VAT i opłaty rejestracyjne w wysokości 0,715%.
W Hiszpanii, podatki transferowe zależą od regionu autonomicznego. Na przykład na Costa Blanca płaci się 10% lub 11% podatku transferowego, w Murcji 8%, w Andaluzji 7%. W przypadku nowych konstrukcji płaci się 10% VAT i opłatę skarbową. Z drugiej strony, inne koszty zakupu, w tym opłaty notarialne, są niższe w Hiszpanii niż we Francji.
5. Obowiązek informacyjny sprzedającego
We Francji wraz z umową kupna otrzymujesz kompleksowy zestaw badań, takich jak raport dotyczący azbestu i inspekcja termitów. W Hiszpanii sprzedający jest zobowiązany jedynie do dostarczenia świadectwa charakterystyki energetycznej przy podpisywaniu aktu notarialnego. W Katalonii sprzedający jest również zobowiązany do dostarczenia pozwolenia na zamieszkanie. Czasami zaleca się zatrudnienie architekta do przeprowadzenia inspekcji nieruchomości. Termin na usunięcie wad ukrytych w Hiszpanii wynosi tylko sześć miesięcy w przypadku odsprzedaży.
Podsumowanie: różnice między zakupami we Francji i Hiszpanii
W Hiszpanii kupujący ma znacznie mniejszą ochronę niż we Francji. Rola notariusza jest ograniczona, a do reprezentowania swoich interesów potrzebujesz prawnika. Confianz zapewnia pomoc prawną przy zakupie nieruchomości w Hiszpanii. W naszym zespole mamy francuskojęzycznych doradców prawnych.
